سامان مرادحسینی گفت: «در فیلم ۲۷ برج، به ابعاد مهم تعدیل نیروهای کارگری کارخانه‌ها بر بدنه اقتصادی، اجتماع و خانواده‌های آن‌ها پرداختیم و سعی کردیم تأثیرات بیکاری جامعه کارگری را نمایش دهیم». او موضوع این فیلم را ادای دینی به جامعه کارگری در کشور عنوان کرد و گفت: «داستان این فیلم، در شهر اراک و تعدادی از کارخانه‌های صنعتی این شهر روایت می‌شود». این کارگردان تلویزیون، نام‌گذاری سال ۹۹ به «سال جهش تولید» توسط رهبر معظم انقلاب را یکی از دلایل اصلی ساخت «۲۷ برج» عنوان کرد و بیان داشت: «بارها توسط مسئولان عالی کشور؛ به‌ویژه ریاست عالی دستگاه قضا، دستوراتی را درخصوص احقاق مطالبات به‌حق کارگران شاهد بودیم تا احیای خط تولید و حفظ شأن جامعه کارگری موردتوجه قرار گیرد و ما نیز باتوجه‌به این حساسیت‌ها تصمیم گرفتیم فیلمی با این‌موضوع که دغدغه به‌حق جامعه است را بسازیم». او خاطرنشان کرد: «فیلم تلویزیونی ۲۷ برج، در معاونت استان‌های صداوسیمای مرکز اراک تولید شد و پس از تدوین، صداگذاری و موسیقی؛ آماده پخش از شبکه سرتاسری رسانه ملی‌ست». عبدالرضا اکبری، حبیب دهقان‌نسب، رزیتا غفاری، سیروس همتی، حسن اسدی، محسن میرزایی، زهرا یزدانی و روفیا محضری؛ از بازیگران این فیلم تلویزیونی به‌شمار می‌روند. سایر عوامل آن عبارت‌اند از تهیه‌کننده: سعید مرادی/ کارگردان: سامان مرادحسینی/ نویسنده: نفیسه شکوری/ مشاور پروژه: سیامک کاشف‌آذر/ مدیر فیلم‌برداری: پویان آقابابایی/ مدیر برنامه‌ریزی: امیرحسین غفاری/ دستیار‌اول کارگردان: ارس رزاز/ مدیر صدابرداری: هادی سلیمان‌زاده/ مدیر تولید: سعید عطایی/ طراح چهره‌پردازی: مسعود عربی/ طراح صحنه و لباس: نیکان خشکباری/ مدیر تدارکات: محمد وطن‌چی/ منشی صحنه: لیلا مربی/ عکاس: بهزاد عباسی/ تدوین: مهدی مهرنیا و کیخسرو کاووسی/ موسیقی: رضا خسروی/ ناظر کیفی: داریوش منتظری/ روابط‌عمومی: افشین حیدری/ هماهنگی تولید: جعفر طریقتی/ دستیار تهیه‌کننده: پویا پازکی.
فیلم تلویزیونی «ایستگاه سلام» به‌کارگردانی سامان مراد حسینی؛ مواجهه یک خانواده ارمنی را با موضوع معجزه و کرامات امام‌رضا‌(ع) روایت می‌کند. داستان «ایستگاه سلام» درباره کشف و شهود مانیا؛ دختر جوان ارمنی نسبت به گذشته خود؛ و درباره یک معجزه است. مانیا نهایتاً تصمیم می‌گیرد برای رفع این تردید، تن به یک سفر ریلی به مشهد بدهد. این فیلم دررابطه‌با یک معجزه و تقابل بین شک و تردید است. تردیدی جدی نسبت به محبت اهل‌بیت‌(ع) و مواجهه یک خانواده ارمنی با موضوع معجزه و کرامات اما‌م‌رضا (ع). عوامل تولید این فیلم عبارت‌اند از نویسنده: محسن جسور/ بازیگردان و مدیر برنامه‌ریزی: امیر رونقی/ بازیگران: نیلوفر شهیدی، فریبا جدیکار، سیامک اطلسی، فرخنده فرمانی‌زاده، لیدا عباسی، امیر کرمی، فاطمه سلامی‌زاده، پوریا رضایی، امیرمحمد قربانی، آدرین حسین‌خانی، هانا هادی‌پور و آیلین گنجی/ مدیر تصویربرداری: پویان آقابابایی/ مدیر صدابرداری: هادی سلیمان‌زاده/ طراح گریم: مسعود عربی/ تدوین: منوچهر صانعی/ طراح صحنه و لباس: صدرا صدری/ مدیر تولید: سعید عطایی/ آهنگساز: رضا خسروی/ صداگذار: هادی افشار و عرفان ابراهیمی/ منشی صحنه: پریناز نوری/ مدیر تدارکات: محمد وطن‌چی.
«دهقان فداکار»، روایتی جدید از رشادت ریزعلی خواجوی‌ست که به‌کارگردانی سامان مرادحسینی تولید شد. در خلاصه موضوع آن که تولید روابط‌عمومی راه‌آهن است، آمده: روایتی از رویداد قهرمانانه ریزعلی خواجوی (دهقان فداکار) به‌زبان خودش، همسر، نزدیکان و دوستانش که تقدیر بود در ایام پایانی حیاتش صورت گیرد. فیلم، روایتی مستند از داستان قهرمانی، محل وقوع رویداد و انتقال حس فداکاری به مخاطب را دارد. ریزعلی خواجوی در سال ۱۳۰۹ در روستای قلعه‌جوق از توابع شهرستان میانه استان آذربایجان شرقی به‌دنیا آمد. وی فردی بود که داستان تلاشش برای جلوگیری از برخورد قطار با سنگ‌های فروریخته از کوه، سال‌ها باعنوان «دهقان فداکار» در کتاب فارسی سوم دبستان چاپ می‌شد. ریزعلی خواجوی روز ۱۱ آذرماه ۱۳۹۶ در سن ۸۷‌سالگی در بیمارستان امام‌رضا‌(ع) تبریز درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد. عوامل تولید این مستند عبارت‌اند از کارگردان: سامان مرادحسینی/ پژوهشگر: ناصر رمضانی/ تصویربردار: حسین جوادی/ صدابردار: حسین نظری/ صداگذار و تدوینگر: محسن مقدم/ نویسنده گفتار متن: سجاد ترابی/ گوینده متن: حسین شمس/ مدیر تولید: علی قنبرزاده/ عکاس: کوروش افشارنادری/ دستیار کارگردان: مهدی اسماعیلی/ تهیه‌کننده: صادق سکری/ تهیه‌شده در روابط‌عمومی راه‌آهن.
سامان مرادحسینی فارغ‌التحصیل کارشناسی سینماست و در کارنامه فیلم‌سازی او، ساخت آثاری همچون مستندهای «نیش»، «نی»، «فقط هشت سالم بود»، فیلم‌های کوتاه «طعم لذیذ کلر»، «زرد، بنفش، سیاه»، فیلم نیمه‌بلند «اینجا بهار هم زمستان است»، مستند داستانی «روز خوش مراوه» و مجموعه مستند ۱۴‌قسمتی «گلستان نگارستان ایران» به‌چشم می‌خورد.